Μικρός αριθμός δειγμάτων είδους με σχήμα στρογγυλεμένου τραπεζοειδούς έως ορθογώνιου (και κάπως τριγωνικού, δηλαδή σφηνοειδούς), κομμένου στο πίσω τμήμα και συνήθως με ευδιάκριτη διαγώνια τρόπιδα, πάντως αρκετά ποικιλόμορφου λόγω του βιοτόπου αυτού, αφού ζεί προσκολλημένο σε οπές που ανοίγουν άλλα δίθυρα ή σκουλήκια της άμμου, καθώς και σε ριζώματα φυκιών. Τα δείγματα Ατλαντικού είναι μεγαλύτερα των Μεσογειακών και, ιδίως τα juveniles, μοιάζουν με Hiatella arctica. Το όστρακο είναι λεπτό, εύθραυστο, με την δεξιά θυρίδα πιό κυρτή από την αριστερή, μάλλον μακρόστενο (με μήκος περίπου διπλάσιο του πλάτους), έχει τους σπόνδυλους στο εμπρόσθιο ήμισυ, κοιλία μάλλον ευθεία ή κυματιστή, ενώ εμφανίζει το τυπικό κλείθρο της οικογένειας (με μικρό, τριγωνικό και κοίλο, προεξέχον χονδροφόρο & υποκείμενο "δοντάκι", σαν σπάτουλα). Διαθέτει ανάγλυφο από ασθενικές συγκεντρικές γραμμώσεις, ενώ στερείται ακτινικών (γεγονός που το διαφοροποιεί από το παρόμοιο Irus irus). Η γράμμωση συνήθως είναι πυκνή και κανονική, αντί της αραιής και συχνά ακανόνιστης του παρόμοιου Hiatella arctica (από το οποίο διαφοροποιείται επίσης γιατί ο σύνδεσμος είναι εσωτερικός και όχι εξωτερικός, καθώς και λόγω της έλλειψης κύριου δοντιού κλείθρου). Το χρώμα είναι λευκό έως κιτρινωπό, ενώ υπάρχει ανθεκτικό περιόστρακο, σε λαδί τόνους.