Μικρός αριθμός δειγμάτων ποικιλόμορφου είδους από την Ν. Ζηλανδία (όπως δηλώνει και η ονομασία προέλευσης "από τους αντίποδες"), το οποίο μεταφέρθηκε γύρω στο 1850 με πλοίο στην Αγγλία, από όπου εξαπλώθηκε σε όλο σχεδόν τον ευρωπαικό χώρο, με αποτέλεσμα να καταλήξει σήμερα σε ένα από τα πιό γνωστά & διαδεδομένα είδη - εισβολείς. Ζεί σε υφάλμυρα και γλυκά νερά (όπως π.χ. σε εκβολές παράκτιων ρευμάτων), συχνά σε μεγάλους πληθυσμούς με ταχεία εξάπλωση, αντέχοντας αλατότητες έως και 1,7 %, ενώ βρίσκεται κυρίως σε ποτάμια & κανάλια, όπου χρησιμεύει ως τροφή για τα ψάρια. Εχει μεγάλη αντοχή σε συνθήκες ευτροφικές, θερμοκρασίες από 0 έως 34 βαθμών, περιόδους ξηρασίας ή απλής υγρασίας και πολλές φορές περνά άθικτο από το πεπτικό σύστημα πτηνών & ψαριών, ώστε διαδίδεται ακόμη περισσότερο, εμφανίζοντας ενίοτε υπερπληθυσμούς (φτάνει στο σημείο να αποτελεί το 95 % της βιομάζας των ασπόνδυλων, οδηγώντας σε οικολογικά οριακές καταστάσεις). Το είδος είναι και θηρευτής πολύ νεαρών στρειδιών, δημιουργώντας προβλήματα στις οστρακοκαλλιέργειες. Εχει σχήμα κωνικό, επίμηκες, με αμβλεία αλλά συμμετρική κορυφή, 5 έως 6 ελαφρώς ή μετρίως στρογγυλεμένους ελιγμούς, μικρή και λεπτή πρωτοκόγχη, ραφές όχι ιδιαίτερα βαθειές, άνοιγμα γωνιώδες οβάλ (περίπου στα 2 / 5 του συν. ύψους), χείλος πλήρες, αρκετά ανεπτυγμένο και εξέχον, στην πλευρά της ατράκτου στενό αλλά χωριζόμενο από αυτήν με ευκρινή χαραγή (κρύβοντας τον ομφαλό), εξωτερικά αιχμηρό -  κάπως αποκομμένο ενίοτε - και σε πλάγια όψη εμπροσθόγυρο & αρκετά ευθύ, ενώ φέρει πώμα κεράτινο. Διαθέτει ανάγλυφο από αυξητικές γραμμές μόνον, αλλά υπάρχουν συνήθεις ποικιλίες με λεπτή τρόπιδα (καρίνα) στο μέσον του τελικού - τουλάχιστον - ελιγμού ή ακόμη και με αγκαθωτά τριχίδια σε πυκνές & μάλλον ίσες αποστάσεις κατά μήκος αυτής (carinata & aculeata, αντίστοιχα). Το όστρακο έχει συμπαγή τοιχώματα και όταν είναι καθαρισμένο από επικαθήσεις εμφανίζεται λείο, λαμπερό και διαφανές, με χρώμα κεράτινο, γυαλιστερό κιτρινωπό έως ανοιχτό κοκκινο-καφέ (αλλά ενίοτε και κρέμ ή ασπριδερό). Η ποικιλομορφία του είδους είναι αξιοσημείωτη, καλύπτουσα εύρος διαστάσεων, αναλογιών, κυρτότητα ελιγμών, βάθος ραφών, καθώς και την μορφή & τον βαθμό προεξοχής του τελικού ελιγμού (συμπεριλαμβανομένων της ύπαρξης τρόπιδας ή / και τριχιδίων, που θεωρήθηκαν εξαρχής χαρακτηριστικά της πλειονότητας των δειγμάτων αυτού).