Είδος κωνικού & ραδινού σχήματος, με πυραμιδοειδές προφίλ (σαν "ζιγκουράτ"), μικρή πρωτοκόγχη τύπου Β (σε γωνία 135 μοιρών προς τον άξονα), περίπου 5,5 ελιγμούς (επίπεδους στο μέσον, ελαφρώς εσφιγμένους στην κάτω & πυργωτούς στην άνω ραφή), οι οποίοι διαχωρίζονται από ραφές με σαφώς προσδιορισμένη ράμπα, στοματικό άνοιγμα οβάλ (με εμφάνιση σταγόνας), εξωτερικό χείλος απλό, άτρακτο λοξή & ελαφρώς καμπυλωμένη, με καλώς ανεπτυγμένη αναδίπλωση στο μέσον αυτής. Διαθέτει ανάγλυφο από αρκετές αξονικές ραβδώσεις (αρχικά περίπου 20, ακολούθως 25 στον προτελευταίο & 34 στον τελευταίο ελιγμό), συνήθως οπισθοκλινείς, σχεδόν ευθείες (ενίοτε ελαφρώς καμπυλωμένες ή κυματιστές), φαρδειές και μη προεξέχουσες (ιδιαίτερα στους 2 τελευταίους ελιγμούς), οι οποίες χωρίζονται από κενά στο 1 / 4 του πλάτους αυτών (με εικόνα ασαφώς οριζόμενων χαραγών) και εκτείνονται προς την βάση, καθώς και σπειροειδείς ρηχές γραμμώσεις, ορατές στα μεσοδιαστήματα άνωθεν των ραφών (2 έως 3 στον προτελευταίο & περίπου 3 στον τελευταίο ελιγμό). Η βάση διασχίζεται από αδύναμες σπειροειδείς, εκεί όπου τερματίζουν οι αξονικές. Το όστρακο είναι ημιδιαφανές και λαμπερά λευκό, με το ανάγλυφο ορατό μέσα από το άνοιγμα.