Μικρός αριθμός δειγμάτων πυργωτού είδους, με σχήμα ατρακτοειδές (στο άνω τμήμα ελαφρώς ραβδόμορφο), ευρεία & στρογγυλή κορυφή, 7 έως 8 ολίγον στρογγυλεμένους ελιγμούς, στομ. άνοιγμα γενικά οβάλ αλλά συνήθως ακανόνιστου σχήματος, χείλος παχύ, αιχμηρό, πλήρες και αρκετά εκπεπταμένο ώστε να κρύβει τον ομφαλό, από το οποίο συχνά προηγείται πλατύς & λευκάζων κιρσός. Διαθέτει ανάγλυφο (τουλάχιστον στους τελευταίους 3 έως 4 ελιγμούς) από περίπου 8 αμβλυμένες, αλλά συνήθως ισχυρές αξονικές ραβδώσεις, που σβύνουν κάτω από την περιφέρεια, καθώς και λεπτές σπειροειδείς χαραγές στα μεσοδιαστήματα αυτών και στη βάση. Συχνά οι αρχικοί ελιγμοί στερούνται παντελώς αναγλύφου, ενώ όπου υπάρχουν αξονικές αυτές είναι έντονες. Χαρακτηριστική (και περισσότερο ευδιάκριτη) είναι η σπειροειδής γράμμωση στη βάση, καθώς και η συχνά διακεκομμένη (στικτή) μορφή αυτής.Οι ραφές είναι απλές, αλλά και κάπως ακανόνιστες λόγω του αναγλύφου. Το όστρακο έχει μάλλον σταθερή εμφάνιση, είναι στερεό, ελαφρώς διαφανές έως αρκετά αδιαφανές, σε αποχρώσεις "λερωμένου" ωχρού μπέζ και χρωματική διαφοροποίηση σε τόνους καφέ, κόκκινου ή, κατά το πλείστον, ιώδους. Οι αξονικές συχνά λευκάζουν, τα ενδιάμεσα αυτών εμφανίζουν σκουρόχρωμες ζώνες, ενώ οι αρχικοί ελιγμοί (ενίοτε ακόμη και ολόκληρο το σώμα) απαντούν σε ιώδη απόχρωση. Πρόκειται για τυπικό "ιταλικό" είδος, παρόμοιο του συγγενούς Rissoa auriscalpium, αλλά πιό εύσωμο & χονδροειδές, με παχύτερο χείλος και γενικά ασθενέστερες αξον. ραβδώσεις.