Μικρός αριθμός δειγμάτων είδους ποικιλόμορφου, με σχήμα λεπτό, πυργοειδές (συνήθως ατρακτόμορφο έως ελαφρώς ραβδόμορφο), με μικρή κορυφή, 8 έως 10 ολίγον στρογγυλεμένους ελιγμούς (οι αρχικοί 4 κωνικοί), στομ. άνοιγμα οβάλ, χείλος αιχμηρό & πλήρες (κατά το πλείστον πολύ αναπεπταμένο), ομφαλό κρυμμένο από το χείλος, με κιρσό προ αυτού. Διαθέτει ανάγλυφο από 8 και πλέον διακριτές αξον. ραβδώσεις (έστω και αδύναμες, ειδικά στους αρχικούς ελιγμούς), που σταματούν στις ραφές, και περίπου 10 λεπτές σπειροειδείς και στικτές χαραγές στη βάση, οι οποίες ενίοτε μπορεί να καλύπτουν όλο τον τελικό ελιγμό & πλέον αυτού ή να απουσιάζουν τελείως. Οι ραφές είναι απλές (ακανόνιστες, λόγω του αναγλύφου) και ενίοτε κάπως πεπλατυσμένες ιδίως στα διαφανή ή / και λεία δείγματα. Το όστρακο είναι στερεό, ποικίλου βαθμού διαφάνειας, άχρωμο, λευκό, κιτρινωπό έως καφέ, με κορυφή συχνά ιώδη, όπως και το άνοιγμα, ενώ απαντάται και με μαρμαρώδη εμφάνιση ή αδιόρατες αξονικές "φλόγες", καθώς και σε ποικιλία μορφών, όπως ολόλευκων, χωρίς ραβδώσεις ή διαφανείς καφέ. Ενίοτε φέρει διακόσμηση μεταξύ των ραβδώσεων (ή και σε λεία δείγματα), καθώς και κεκλιμμένες ή ζίγκ-ζάγκ καφέ γραμμώσεις, ενώ παρουσιάζει και μελαγχρωμία. Μοιάζει με το συγγενές Rissoa rodhensis, με διαφορές το λιγώτερο ραδινό σχήμα, την μικρότερη κορυφή και την κάπως πιό ανάγλυφη επιφάνεια. Τα R. auriscalpium είναι συνηθέστερα στη Δυτική Μεσόγειο, αφθονούν στα λειβάδια Ποσειδωνίας, ενώ λευκαίνουν με την ηλικία.