Μικρός αριθμός δειγμάτων είδους με σχήμα ατρακτόμορφο έως βελονοειδές, 7 έως 9 ελαφρώς στρογγυλεμένους ελιγμούς (οι 3 τελευταίοι πρακτικά κυλινδρικοί), στομ. άνοιγμα οβάλ & πλαγίως κατά το πλείστον πολύ εκπεπταμένο, χείλος αιχμηρό και πλήρες, που καλύπτει τον ομφαλό. Διαθέτει ανάγλυφο από 6 έως 8 αξον. ραβδώσεις (ποικίλου βαθμού έντασης, από αδύναμες έως ισχυρές, ενίοτε ακόμη και ελλείπουσες), με τις σπειροειδείς να απουσιάζουν (πλήν ίσως κάποιας αδύναμης στικτής γράμμωσης στη βάση, ιδίως στο πίσω μέρος). Το όστρακο είναι λεπτό, άχρωμο, διαφανές ή γαλακτώδες, σε ποικιλία αχνών αποχρώσεων (συνήθως είναι λευκό έως ωχρά κεράτινο, εκτός από μία υποψία ερυθρού ή ιώδους περί την κορυφή), με την περίμετρο του ανοίγματος κατά το πλείστον υαλώδη. Συνήθως φέρει διακόσμηση από αδύναμες έως ευδιάκριτες κιτρινο-καφέ αξονικές "φλόγες" (ιδίως τα νεαρά άτομα). Μοιάζει με το συγγενές Rissoa auriscalpium, με διαφορές ως προς το πιό υψίκορμο σχήμα, την φαρδύτερη κορυφή, την πιό λεία επιφάνεια & τις πιό αδύναμες αξονικές, που απουσιάζουν στο 1/3 των δειγμάτων. Ειδοποιός διαφορά τους είναι η πάντοτε διπλή ραφή ελιγμών του R. rodhensis (όταν αυτή διακρίνεται, όπως στο δεξιά δείγμα της φωτογραφίας), το οποίο είναι το σύνηθες ραδινό και οξύληκτο rissoa στην Ανατολική Μεσόγειο. Διαφέρει επίσης από τα λοιπά οξύληκτα είδη του γένους κατά τον μικρότερο αριθμό ελιγμών που διαθέτουν ανάγλυφο ( < 3 ), την μεγαλύτερου βαθμού διαφάνεια (από το Rissoa italiensis) και κατά την συνήθως ενιαία λευκάζουσα απόχρωση (από το R. aartseni, φρέσκα δείγματα του οποίου διαθέτουν πάντα χρωματισμό).